ÇEVİRİ | Rahatlama paketi: Kongre ABD işçi sınıfına nah çekti

Yeni rahatlama tasarısı, Kongre'nin ve kurumsal seçkinlerin, işçi sınıfından insanların içinde bulunduğu korkunç gerçeklikle ne kadar uzak olduğunun açık bir göstergesidir.

Sameena Rahman

Bugün Trump'ın kabul ettiği 600 dolarlık 'rahatlama paketi'ne ilişkin Liberation News'ta 21 Aralık tarihinde yayınlanan bir yazıyı soL okurları için çevirdik. Çeviri: soL Çeviri

"‘Stimulus bill’: Congress gives working class the middle finger" adlı yazının orijinaline buradan ulaşabilirsiniz.

Cumhuriyetçi liderler, kötüye giden salgın ve buna bağlı ekonomik kriz karşısında ikinci tur "rahatlama" için hafta sonu 900 milyar dolarlık yeni bir rahatlama tasarısı açıkladılar. Tasarı Kongre'de yaşanan aylar süren tıkanıklığın ardından geldi ve milyonlarca işçi ani işsizlik artışları, hızla yükselen açlık oranları ve Covid-19'un yayılmasının yeni dalgaları sırasında yaklaşan evden atılma çığları gibi kötüleşen koşullarla karşı karşıya. Her iki Kongre meclisinin de tasarıyı Salı günü onaylamış olması bekleniyor.

St. Mary’s College of California'da bir iktisatçı olan Dr. Jack Rasmus, tasarının Kongre'de gündeme gelmesini Liberation News'a “Bir rezalet. Bu teklif bir hakarettir. İşsizlere ve kiracılara kırıntıları atıyorlar” şeklinde değerlendirdi.

Tasarı, ikinci bir çek vaat ederken, bu, yılda 75 bin dolardan az kazanan yetişkinlere bir defaya mahsus 600 dolarlık bir ödemeden oluşuyor, bu yılın başlarında yapılan hala yetersiz olan çeklerin yarısı. Dünyanın dört bir yanındaki pek çok ülke, hatta kapitalist olanlar dahil, pandemi süresince tüm işçilerin gelirini tamamen veya kısmen garanti etti. Ancak "dünyadaki en zengin ülke"nin en fazla sunabileceği şey, bir bireyin ortalama gelirinin yüzde 2'sinden azıdır.

Tasarı, işsizlik yardımlarını haftalık 300 dolar ile artıran bir hüküm içeriyor, bu da yine bu yılın başlarında CARES Yasası tarafından sunulanların yarısı. Benzer şekilde, teşvik yasa tasarısı, federal tahliye moratoryumunun kira iptali olmaksızın yalnızca bir aylık uzatılmasını sağlıyor - bu, on milyonlarca insanı sokaklara atılma riskiyle karşı karşıya bırakan yaygın konut krizine tamamen aykırı bir önlem.

Tasarı, eyalet ve yerel yönetime herhangi bir yardım içermemekte ve kamu sektöründe işçi işten çıkarmalarına ve sosyal hizmetlerde büyük kesintilere zemin hazırlamakta. Öte yandan Kongre, havayolu endüstrisine 15 milyar dolar ayırdı ve gülünç bir şekilde kurumsal yemek harcamaları için vergi indirimi yaparken, yemek servisi çalışanları için çok ihtiyaç duyulan yardımı gündeme almadı. Elbette binlerce havayolu çalışanının işini kurtarmak için büyük bir müdahaleye ihtiyaç duyulsa da, bu yasa tasarısı, muazzam kamu desteğinin faydalarından yararlanmasına rağmen, şirket patronlarına endüstrinin tüm kontrolünü bırakıyor.

Demokratlar hiç kavga etmeden teslim oluyor

Rasmus, rahatlama paketindeki anlaşmanın Cumhuriyetçiler için tam bir zafer anlamına geldiği yönündeki değerlendirmesinde açık sözlü konuştu:

"Bu [Senato Çoğunluk Lideri] McConnell’in önerisi. Geçen mayıstan beri 500 milyar dolardan fazla ödemeyeceğini söylüyor. McConnell’in teklifi altı ay için 500 milyar dolardı. Sonra [Hazine Bakanı] Mnuchin, Merkez Bankası'ndan 400 milyar doları geri çaldı. Bunu McConnell'in önerisine eklerseniz, anlaşma budur."

Daha iyi yardım tedbirleri için gerçek bir tavır almak çok büyük destek görürdü olurdu. Demokrat Parti seçkinleri, çok az kaldıraç gücüne sahip oldukları arka oda müzakereleri dışında herhangi bir taktiği düşünmeye istekli olsalardı, Cumhuriyetçi kontrolündeki Senato çok daha fazlasını vermek zorunda kalabilirdi. Ama bunun yerine Rasmus'un dediği gibi: "Cumhuriyetçi Parti [Meclis Başkanı] Pelosi'ye boyun eğmesi için baskı yaptı ve o da buyun eğdi."

Yeni rahatlama tasarısı, Kongre'nin ve kurumsal seçkinlerin, işçi sınıfından insanların içinde bulunduğu korkunç gerçeklikle ne kadar uzak olduğunun açık bir göstergesidir. Yüzbinlerce Amerikalı öldüğünde ve şiddetli bir salgının ortasında ölmeye devam ettiğinde bile, hem Demokrat hem de Cumhuriyetçi politikacılar için kurumsal çıkarlar her şeyden önce gelir.