Bugün 14 Temmuz.

Fransız devriminin parlama noktası olan Bastille Baskını’nın 231. yıldönümü.

Paris'deki Orta Çağ kalesi ve hapishanesi olan Bastille, sadece bir hapishane değil monarşinin otoritesini temsil eden bir semboldü aynı zamanda.

Takvimler 14 Temmuz 1789′u gösterdiğinde burjuva sınıfı, hâkim aristokrat sınıfın baskısı altındaki halkı da yanına alarak Bastille Hapishanesi’ni bastı. Ellerinde tüfek, tırpan ve küreklerle binlerce Fransız, Bastille’e yürüdü. Baskın sırasında hapishanede 7 düşünce suçlusu bulunmasına rağmen, Bastille Kalesi/Hapishanesi monarşiyi, Orta Çağ’ı ve krallığın mutlak otoritesini sembolize ettiği için kritik bir noktaydı.

Bastille baskını, Fransız devrimine ve feodalizmin yıkılmasına öncülük etti.

Bu genel ayaklanmanın ardından 1791 yılında bir kurucu meclis toplandı ve İnsan ve Yurttaş Hakları Bildirisi yayımladı.

Ardından da ulusal egemenliğe dayanan bir anayasa hazırlayarak monarşinin yetkilerini sınırlandırdı. Bu anayasa, halk tarafından seçilecek bir parlamentonun yasama ve yürütme yetkilerini kralla paylaşmasını öngörmekteydi. Kanunları hazırlamak, bütçeyi tasdik etmek ve hükümetin icraatını kontrol etmek görevleri meclise verildi. Ayrıca İnsan ve Yurttaş Hakları Bildirisi'nin esasları uygulamaya konuldu.

İnsan ve Yurttaş Hakları Bildirisi'nin uygulamaya konulması ve bir halk meclisinin yürütme erkini ele alması, Fransa’da feodalite kurumları yıktı. Zaten halk yığınlarındaki soylulara karşı gelişen öfke, pek çok soylunun topraklarını bırakarak diğer Avrupa ülkelerine kaçmalarına yol açtı.

Fransa’daki bu gelişmeler, tüm Avrupa açısından çok önemli sonuçlar doğuracak, sadece gelecek yılların değil, yüzyılların da içsel dinamiklerini kökten değiştirecekti.

Fransa'da başlayan devrimin bayrağı bu tarihten sonra işçi sınıfının eline geçecek, önce 1871'de Paris'te, sonra 1917'de Rusya'da işçilerin eliyle zafere ulaşacaktı.

Devrim bayrağı o tarihten bu yana işçi sınıfının elinde yükselirken, Bastille'deki zafer yönetenlerin korkulu rüyası olmaya devam ediyor.