“Bugüne kadarki bütün toplumların tarihi sınıf mücadeleleri tarihidir.”

(Komünist Manifesto, Karl Marx-Friedrich Engels)

Bu sözün yazılmasının üzerinden 174 yıl geçti. 174 yıl önce yazılan bu sözler sınıflar mücadelesinin ayaklarını yere basar hale getirdi. Mücadelede ezilenlerin önünü aydınlattı, sadeleştirdi. İşçileri karanlıkta bırakan düzenin asıl sahipleriyle, yani sermaye sınıfıyla işçileri taraflaştırdı.

İktidarından, muhalefetine bütün düzen partileri, devletin kurumları, bu uzlaşı zeminini bozmamak için adımlar atıyor. Patronlarla işçilerin aynı gemide olduğu bir çözümü sunmaya çalışıyor. 

2023 yılına giderken Türkiye’deki siyasi atmosfer Erdoğan karşıtlığına sıkıştırılıyor.

Emekçiler yoksullukla, açlıkla karşı karşıya kalırken patronların kârları katlanıyor. Diğer yandan büyük bir ikiyüzlülükle işçilik maliyetleri düşmesine rağmen “zarar ediyoruz” denilerek işçiler daha çok çalışıyor. Koç, Sabancı, Özilhan, Zorlu, Eczacıbaşı… Hepsi kârlar açıkladı. İşte o kârların nedeni bu çalışma düzenidir. 

Sayılan patronlar elbette tesadüf olarak yazılmadı. Ülkedeki özelleştirmelerin en çok kazananı, emeği değersizleştiren, işçi sınıfı kazanımlarını yok eden ve işçi ölümlerinin baş sorumlusu; ülke siyasetine yön veren, ülkenin gericileşmesini ve emperyalizmle işbirlikçiliğini sağlayan patronlar ve patron kulübü TÜSİAD’dır.

Bu ülkede işçiler var. Herşeyi yaratan onlar. Tüpraş’ta petrol çıkaran, Ayedaş’ta elektrik üreten, Ereğli Demir Çelik fabrikasında demir eriten, her şeyi emeğiyle var eden işçilerdir. Patronlar o emeği sömürerek var oluyor. Geçmişte, özelleştirmeler ve emek düşmanı politikalar için darbeler planladılar. Savaşlardan ve krizlerden fırsatçılık yaparak zenginleştiler. Onların düzen arayışı için insanlar öldü, öldürüldü. Bugün Erdoğan’ı iktidara onlar getirdi.

Bugün yaşanan her sorunda en çok onların parmağı var.

O yüzden TÜSİAD bir turnusoldur. Yeni yılda TÜSİAD’la mı çözüm arayacağız, yoksa başta TÜSİAD olmak üzere bütün patronlara karşı mı mücadele edeceğiz? İşte bu soruya işçiler yeni yıla girmeden yanıtını verecek. Suçlusun TÜSİAD!

Toplumdaki eşitsizliklerin artarak devam edeceği bir yıla giriyoruz. Zenginlik git gide daha dar bir sınıfın elinde büyüyor. Emekçi halk arasındaki farklılıklar ise ortadan kalkıyor, birlikte hareket etmek için zemin doğuyor.

Bugün içinden geçtiğimiz krizin de etkisiyle sınıflar arasındaki eşitsizlik ve uzlaşmazlık her gün daha da açılıyor. Düzenin bütün aktörleri el birliği ile bu makası kapatmaya çalışmasına rağmen düzen dikiş tutmuyor.

Bütün sektörlerden işçiler farklı mücadele yöntemleri ve özgünlükleri ile haklarını arıyor. 

Patronların grev yasaklamalarına karşı Bekaert işçileri greve devam ediyor. Kartonsan işçileri grevde. Sendikalı oldukları için işten atılan Koç Üniversitesi Hastanesi işçileri işe dönmek için hastane önünde eyleme devam ediyor. Maden işçileri, inşaat işçileri haklarını arıyor. Webhelp çağrı merkezi emekçileri olumsuz çalışma koşullarına karşı mücadele ediyor.

Dün Oyak Dragos şantiyesinde çalışma koşullarının düzeltilmesi için iş bırakan işçilerin taleplerinin hemen karşılanacağı sözü verildi. Çağrı merkezi işçilerinin talepleri için dün yapılan çağrı kilitleme eylemi Webhelp patronunu korkuttu.

Geçtiğimiz günlerde soL TV’de yayınlanan tekstil işçileri belgeselinde bir işçinin çalışma koşullarını anlattığı ve düzenin değişmesi gerektiğini söylemesi üzerine kendi patronu tarafından “neden patronlar hakkında böyle şeyler söylüyorsun” diye tehdit edildi. Bunca kâr elde ederken çatlak ses duymaya tahammülleri yok. Ama üzgünüz bu sesi daha çok duyacaklar.

İşçi sınıfı mücadelesi birbirini besliyor ve geliştiriyor.

Yeni yıla nasıl girilirse öyle gider diye bir söz vardır. 2023’ün çetin geçeceği çoktandır belli. O halde taraflar netleşsin, patronların önündeki perde kalksın. Sınıflar mücadelesi sürprizlerle doludur. Yılın son günleri patronların enselerinde olacağız.