'29 Ekim 2020’de ise Cumhuriyet, sözde Cumhuriyet’e dönüşmüş bulunuyor.'
29 Ekim 1923 günü Türkiye Cumhuriyeti kuruluyor. Cumhuriyet bir yandan bağımsızlığı, emperyalizm karşıtlığını ve halk egemenliğini simgeliyor. Öte yandan da yasama (meclis), yürütme (hükümet) ve bağımsız yargıya dayalı kuvvetler ayrımını simgeliyor. Cumhuriyetin ilk yıllarında aşağıda örneklenen dönüşümler gerçekleşiyor.
3 Mart 1924’de çıkarılan,
- 429 sayılı yasa ile Din İşleri ve Vakıflar Bakanlığı (Şeriye ve Evkaf Vekaleti) ile Genelkurmay Bakanlığı (Erkan-ı Harbiye-i Umumiye Vekaleti) kaldırılıp bunların yerine Diyanet İşleri Başkanlığı (DİB) ile Genelkurmay Başkanlığı oluşturuluyor;
- 430 sayılı Öğretim Birliği Kanunu ile tüm okullar eğitim bakanlığına bağlanıp laik, bilimsel ve demokratik eğitimin önü açılıyor.
- 431 sayılı yasayla hilafet kaldırılıyor.
1924’de, ümmet ya da tebaa değil fikri hür, irfanı hür ve vicdanı hür yurttaş yetiştirilmesi hedefleniyor.
1924’de ilkokullarda, 1928’de ortaokullarda, 1934’te liselerde ve 1937 yılında da köy ilkokullarında karma eğitime geçiliyor.
1925’te, tarikatlar, tekke, türbe ve zaviyeler kapatılıyor.
1926’da, ortaokul ve liselerde, gündüzlü öğrenciler için parasız eğitim başlatılıyor; eğitim bakanlığının beyni olacak nitelikte Talim ve Terbiye Dairesi kuruluyor; yurttaşlar yasası (medeni kanun) çıkarılıyor.
1928’de, Anayasa’ya devletin laik olduğu maddesi ekleniyor; yeni Türk harfleri kabul edilip Arapça, Farsça ve Osmanlıca yerine Türkçeye önem veriliyor.
1928’de Refik Saydam Hıfzıssıhha Enstitüsü açılıp aşı üretimine başlanıyor
Din dersi 1930’da kent ve 1939’da da köy ilkokulları müfredatından çıkarılıyor.
1931’de eğitim bakanlığı evrim kuramının yaratıcısı “Darvin” kitabını yayımlıyor.
Öz kaynaklarla demir yolları döşeniyor ve şeker fabrikası gibi sonraki yıllarda Kamu İktisadi Teşekkülüne (KİT) dönüşecek olan sanayi kuruluşlarının açılmasına başlanıyor.
Dışarıdan borç almadan Osmanlının borç taksitleri ödeniyor.
Yerli üretimle toplumun beslenme gereksinimi karşılandığı gibi ihracat da yapılıyor.
‘Yurtta barış, dünyada barış’ ile ‘yerli malı yurdun malı herkes onu kullanmalı’ anlayışı, devletin ve toplumun yaşam felsefesine dönüşüyor.
Türkiye saygın bir ülke konumuna yükseliyor.
29 Ekim 2020’de ise Cumhuriyet, sözde Cumhuriyet’e dönüşmüş bulunuyor. Bağımsızlığın, emperyalizm karşıtlığının, halk egemenliğinin ve kuvvetler ayrımının yerinde yeller estiği gibi, Cumhuriyetin ilk on yılında gerçekleştirilen dönüşümlerin de yerinde yeller esiyor.
DİB, neredeyse Şeriye ve Evkaf Vekaleti gibi işlev görüyor!
İmam hatipler ana akım okulu haline getirilince, DİB ve tarikatlar eğitim kurumları açınca ve bilimsel eğitimden uzaklaşınca, Öğretim Birliği diye bir şey kalmıyor.
İçten içe ve de açıktan açığa hilafet güzellemesi yaygınlaşıyor!
İktidarla tarikatlar iç içe geçmiş bulunuyor!
Yurttaşlık küme düşüyor, bu toplumda yaşayanların dininin ve kininin davacı olacak ümmet ya da tebaa olması isteniyor.
Adım adım karma eğitimden vazgeçiliyor!
Parası olan istediği eğitimi alabiliyor!
Talim ve Terbiye Kurulu, 652 sayılı KHK ve dershane yasasıyla, bakanlığın sıradan bir birimi haline getiriliyor!
İmamlara nikah kıyma yetkisi veriliyor!
Hıfzıssıhha Enstitüsü kapatılıp aşı üretimine son veriliyor; acil ihtiyaç duyulan grip aşısı bile bulunamıyor!
Darvin ve ‘evrim kuramı’ çoktan tu kaka edilmiş bulunuyor!
Türkçedense Osmanlıca ve Arapça öne çıkarılıyor!
AKP’nin işi gücü KİT’leri birilerine peşkeş çekmek oluyor!
Demir yolları gözden düşüyor, bir birim TL ile yapılacak otoyollar, köprüler ve alt geçitler 4-5 birim TL’ye mal oluyor!
Yurt içinde muhalefet ve yurt dışında da hemen herkes düşman yerine konuyor!
Saraylar, arabalar, uçaklar, ziyafetler, yandaş kurumlara aktarılanlar, … ile israf ve dolayısıyla dış borç almış başını gidiyor!
Neredeyse tüm beslenme gereksinimi ithalatla karşılanıyor!
AKP’li gençler bile, geri dönmemek üzere yurt dışına çıkmak istiyor!
Gelecek 29 Ekimlerde daha vahim bir durumla karşılaşmamak için Cumhuriyet’e sahip çıkan partilere oy vermek gerekiyor.