Sıkıldım! Ooofff! Çok sıkılıyorum! Hayır, hiçbir şey yapmak istemiyorum çünkü çok sıkılıyorum! Püüff! Çok sıkıldım!

Her şeye çok hızlı ulaşabildiğimiz, ulaştıkça tükettiğimiz bir dönemdeyiz. İnternet siteleri arasında hiç beklemeden gezinebilmek, istediğimiz bir şeye olabildiğince çabuk sahip olmak, daha fazlasını istemek ve en sonunda ulaşacak bir şeyin olmadığını düşünerek can sıkıntısı denizine yelken açmak... “Yeter ki sıkılmasın” düşüncesiyle alınan oyuncaklar, yeni oyun girişimleri de fayda etmez çoğu zaman. Yeniden yükselmeye başlar sesler: “Sıııkııılldıııımmmm!”

Sıkıntı, bunaltı, bıkkınlık başa çıkılması zor hallerdir. Yapılabilirlik imkânsızlaşır, olanaklar görünmez olur, eyleme geçme hâli tamamen ortadan kalkar. Sıkıntı, üzerine düşünüldükçe büyür ve kişiyi içine hapseder.

Tam da bu noktada imdadımıza yetişen, Gaye Özdamar’ın kaleme aldığı, Şeyda Ünal’ın resimlediği  “Benim Adım Sıkıntı” adlı hikâye ile tanıştırmak istiyoruz sizleri. Düşünmekten bile sıkıldığımız “sıkıntı anlarına” yeni bir pencereden bakma imkânı sunuyor kitap. Sıkıntı anlarının bütün detaylarıyla tarif edildiği çizimler eşlik ediyor hikâyeye. Sıkıntı ile baş edebilmek için açılan yeni pencereden yaratıcılık giriyor sahneye. Yaratabilmek için harekete geçme iradesini göstermekle başlıyor pek çok muhteşem şey.

Ne yapacağımız, nasıl yapacağımız, neden yapacağımız sorularının üzerine düşünmemizi sağlayan şeydir Sıkıntı. Bırakalım özgür kalsın sorular ki sahnede yaratıcılığın büyülü güzelliği filizlensin.

Berna Yiğitbaş (Psikolog) – Delal Dalgıç (Çocuk Gelişimci)

Künye: Benim Adım Sıkıntı, Gaye G. Özdamar, Nesin Yayınevi, Nisan 2021, Sayfa sayısı 32.