Dinlemenin ve İzlemenin Ritmi'nde bu hafta Sergey Rahmaninov'u dinleyeceğiz.
Eserin ilk seslendirilişi 27 Ekim 1901’de Moskova Filarmoni Orkestrası ile Aleksandr Siloti’nin yönetiminde gerçekleşti.
Konserde eseri Rahmaninov kendisi seslendirmiş ve bu eserini, ilk konçertosunun beklediği başarıyı kazanamaması üzerine yaşadığı ruhsal çöküntüden kendisini kurtaran Dr. Nikolay Dahl’a ithaf etmiştir.
Eser şaşırtıcı bir şekilde piyanonun akorlarıyla başlar. Rahmaninov bu eserinde orkestral bir girişten kaçınmıştır. İlk bölümde melodi orkestra tarafından seslendirilirken, piyano, bölümün dokusuna katkıda bulunan arpejlerden oluşan eşlik rolünü üstlenir. Bu sırada, lirik temayı sunmasına yardımcı olur. Piyanistin teknik becerilerini göstermesine olanak sağlayan birinci bölüm bir marşa dönüşür.
İkinci bölüm bestecinin en duygulu ağır bölümlerinden biridir. Piyano, eşliğe hazırlanırken flüt ve klarnet hüzünlü temayı sunar. Tema coda’da** yeni bir biçimde piyano, yaylılar ve tahta üflemeli çalgılarda tekrar duyulur.
Üçüncü bölümde asıl tonaliteye dönülür. Orkestra ana ritmi belirleyen bir giriş piyano da oldukça parlak bir açılış yapar. İkinci temayı obua ve viyolalar duyurur, piyano daha tutkulu bir biçimde bunu tekrarlar. Eser gösterişli ve enerjik bir şekilde sona erer.