Rusya Komünist İşçi Partisi (RKİP), Belarus’taki gösterilere ilişkin bir açıklama yayımladı. ‘Belarus’ta Maydan’a izin vermeyin’ başlığıyla yapılan açıklamada ülkedeki muhalefet sağcı ve emperyalizm yanlısı olarak nitelendirilirken, Belarus'ta yaşananların Ukrayna, Venezuela ve diğer ülkelerde daha önce yaşanmış olaylarla benzerlik gösterdiği belirtildi.
Öte yandan RKİP açıklamasında kapitalizm ve piyasayı tercih ettiği ve ülkede işçi sınıfı siyasetinin iktidar tarafından baskılanmasını tercih ettiği için mevcut durumdan Lukaşenko’nun da sorumlu olduğu kaydedildi. Açıklamanın tamamı şöyle:
'Belarus'ta Maydan'ın gelişmesine izin vermeyin'
RKİP-SBKP Politbüro’nün Açıklaması
Belarus'ta yapılan seçimler ve sonrasında gelişen durum hakkında
Belarus Cumhuriyeti'nde cumhurbaşkanlığı seçimleri yapıldı. Resmi verilere göre, seçmenlerin çoğunluğu (% 80) Lukaşenko’yu destekledi.
Bu verilerin ne kadar gerçeği yansıttığı veya devlet kaynaklarının bunun için ne kadar kullanıldığı konusunda biz hüküm veremeyiz ancak önemli bir noktaya dikkat çekmek istiyoruz. Muhalefet bu sonuçları ilan edilmeden çok önce tanımadığını ilan etti. Bu durumda, bu sağcı muhalefetin Batı yanlısı mı yoksa Rusya yanlısı mı olduğu önemli değil - her durumda emperyalizm yanlısı. Ancak milliyetçi bir karaktere sahip olması, Kiev’deki Maydan'a benzerliği, işbirlikçi 1941 sembolleri önem taşımaktadır. Bu güçler Lukaşenko’yu, Yegor Gaidar gibi ‘şok terapisi’ uygulamadığı için, yağmacı özelleştirmelerin gerçekleştirilmesine, Rus halkını bir gecede yoksulluğa sürükleyen halk karşıtı mali reformların yapılmasına izin vermediği için affetmiyor. Bunun yanında Lukaşenko, sanayide ve tarımda büyük devlet kuruluşlarını, sosyal garantileri, devlet düzenlemelerini korudu. Buna karşılık herhangi bir yanılsamada değiliz, Lukaşenko’nun inşa ettiği modelin de kapitalizm olduğunu biliyoruz.
Burjuva düzeni kendi ortamını ve buna uygun ideolojisini yaratır. Küçük burjuva da büyümek, sömürmek ve ticaret için daha fazla özgürlük ister. Bu yüzden her zaman seve seve emperyalistlere sırtını dayarlar. Bu noktada onlar, Rus ve Belarus halklarının arasına nifak sokma amacı taşıyan daha kudretli sömürücüleri, AB ve ABD’yi tercih ettiler. Ve Ukrayna, Venezuela ve dünyanın diğer bölgelerinden tanıdık gelen olaylara rastlıyoruz: seçim sonuçlarının tanınmaması, bir muhalefet temsilcisinin kazanan olarak ilan edilmesi, dünya toplumuna çağrı, insanları sokaklara çağırma ve yetkilileri şiddetli çatışmalara ve ayaklanmalara kışkırtmak.
Lukaşenko sorumlu: Kapitalizm ve piyasa yolunu o tercih etti
Lukaşenko, kapitalizm ve piyasa yolunu tercih ettiği için mevcut durumdan büyük ölçüde sorumludur. Kendisi halkın sosyal garantilerini korumaya çalıştı ancak emekçilere bel bağlamak istemedi. Kendine sermaye yaratmadı ve etrafını oligark arkadaşlarıyla çevrelemedi.
Rusya garantisinde tüm gücüyle Belarus Cumhuriyeti'nin egemenliğini korumaya ve ekonomisini geliştirmeye çalıştı, siyasileri de piyasa koşullarında bu fikirle çalışmaya zorladı ama olmadı. Kapitalizm çerçevesinde bunu yapamadı. Buna inanmak saflıktır. Bilindiği üzere piyasanın iyisi yoktur. İyi olan, emekçiler için olandır. Piyasa, er ya da geç finans kapitalin ele geçirme biçimi olarak ‘Maydan’ a yol açar. Burjuvazinin gücü esasen burjuva sınıfının diktatörlüğüdür. Bu diktatörlüğün biçimleri farklı olabilir ancak özü aynıdır: sömürenlerin sömürülenlere karşı diktatörlüğü.
Bu seçimlerde emekçiler temsil edilmedi. İşçi sınıfı ve örgütleri aday çıkarmayı başaramadılar. Ülkedeki işçi hareketinin zayıflığının bir noktada Lukaşenko’nun politikalarının sonuçlarından biri olduğunu belirtmek zorundayız: Sınıf mücadelesindeki herhangi bir girişimi bastırma politikası. İşçiler grev hakkından yoksun bir şekilde son dakika sözleşmelere geçirildiler. Belarus'ta, Rusya Federasyonu'ndan daha önce emeklilik yaşı yükseltildi, işsizler için vergiler önerildi, sendikaların hakları kısıtlandı, vb. Yetkililer, yoldaşlarımız Belarus Komünist Partisi’ni resmi olarak kaydetmiyor, legal ve meşru politikalarına izin vermiyor. Dolayısıyla, Lukaşenko’nun Belarus için kapitalist yöntemi izlediği (tüm dünya gibi) ve iç politikada mutlakıyetçiliğini güçlendirecek ve işçilerin sömürülmesini yoğunlaştıracak bir çizgi izlediği gerçeğine gözlerimizi kapatamayız. Bu politika, toplumda küçük burjuva duyguların büyümesine ve emekçiler arasında hoşnutsuzluğun artmasına yol açtı. Bütün bunlar muhalefetin protestolarının örgütlenmesine zemin oluşturdu.
Rusya Komünist İşçi Partisi, Belarus’un emekçi halkının kendisinin karar vermesini ve kendi seçimlerini yapması gerektiğine inanıyor. Ve bu seçim bağımsız bir işçi siyaseti tarafından belirlenmelidir. İşçi sınıfı başkasının bayrağı altına girmemeli, kapitalistlerin çıkarları için değil, kendi çıkarları için savaşmalıdır. İşçi sınıfı başkalarının bayrağıyla değil, kendi çıkarları için mücadele etmelidir, kapitalistlerin çıkarları için değil. Emekçilerin önünde yeterince örnek var: işçilerin bir kısmının diğerlerine karşı bazı kapitalistlerin tarafını tuttuğu Kiev; madenci ve traktörcülerin Maydan’la daha çok azan Stepan Banderacıların tarafına geçtiği Donbass örneklerinde kızıl bayrak altında mücadele ettiler.
Biz Belarus’un emekçi halkına şunları tavsiye ediyoruz: kendi kendilerini “insan hakları savunucuları” ilan edenleri, burjuva demokrasinin ve ‘evrensel değerlerin’ vaizlerini, aynı ölçüde iktidarın vidalarını sıkma taraftarı olanları daha az dinleyin.
RKİP, Belarus emekçilerine, Maydan gibi bir girişimin başlatılması ve geliştirilmesine izin vermeme çağrısı yaparken seçim sonucu oluşan hoşnutsuzluğu kendi sınıfsal güçleri için kullanmaya, gerekli talepler için fabrika atölyelerinde ve imalathanelerde toplantılar yapmaya da çağırıyor. Şimdi işçilerin, çalışma mevzuatını tüm işçilerin çıkarına olacak şekilde değiştirmenin ve Sovyet emeklilik yaşına dönmek için kararlı bir taleple çıkıp, bu talepleri desteklemek için grevler örgütlemelerinin tam zamanıdır. Bir hatırlatma daha: Emperyalizm yanlısı güçlerin karargahları tarafından düzenlenen ve Maydan'ın taleplerini yerine getirmeyi amaçlayan grevler bu hareketin kendisi gibi tartışmasız gericidir, emekçiler de hiçbir koşulda onlara katılmamalıdır.
Emekçilerin örgütlenmesi ve öz örgütlenmesi üzerine yapılacak bir çalışmanın sonuçlarından biri işçi sınıfının gücüne, Belarus’un tüm emekçi halkının gücüne dayanan, öncü komünist işçi partisinin ideolojik önderliği altında kalıcı bir işçi organının seçilmesiyle cumhuriyetçi bir işçi, köylü, uzman ve işçi kongresi düzenlenmesi olabilir: Kapitalist barbarlığa karşı demokrasi için, sosyalizm için.
RKİP-SBKP Merkez Komitesi Birinci Sekreteri S.S Malentsov