İstanbul Tabip Odası, "İstanbul’da Koronavirüs Salgını Sürecinde Filyasyon Çalışmaları" başlıklı bir rapor yayınladı. Rapor Mart-Aralık 2020 döneminde yapılan filyasyon çalışmalarını değerlendiriyor.
'100 metre koşusu dediler, maraton çıktı… Süreç güvensiz, yorucu ve yıpratıcıydı'
İki hekimin semptomu olan kişilerden örnek almasıyla başlatılan filyasyon çalışmaları, Mart ayı sonunda Ağız Diş Sağlığı Merkezlerinden yapılan görevlendirmelerle genişletilmişti. Sürecin başından sonuna yapılması gerekenler değişirken, salgın yoğunlaştıkça esnek bir şekilde çalışıldı.
Verilmeyen eğitim, uzayan çalışma süreleri…
Ekiplere yeni katılanların yeterli eğitim verilmeden sahaya sürüldüğü anlatılan raporda, çalışma saatlerinin sabah sekizde başlayıp gece saat on ikiye kadar uzayabildiği aktarılıyor.
Salgının en başından itibaren kişisel koruyucu ekipmanların yeterli olmadığı, ekiplerin kalitesiz malzemelerle çalışmak zorunda bırakıldığı belirtilen raporda, bazı örneklerde şoförlere N95 maske verilmemesinin yarattığı risk ve tedirginliğe dikkat çekildi.
Yeterli güvenlik önlemleri alınmamış…
Kişisel koruyucu ekipmanları yetersiz olan ekipler, medyanın yanlış bilgilendirmesi, bakanlığın gerekli açıklamaları yapmamış olması nedeniyle hastaların tepkilerine maruz kaldı. Düzenlenen raporlarda isimlerinin geçmesinden dolayı tehdit alan sağlık emekçileri olduğu belirtiliyor.
Çalışanların özlük haklarının nasıl yok sayıldığının da ayrıntılandırıldığı raporda, gebe veya diyabet hastalığı olmasına rağmen sahaya sürülenler olduğu ifade ediliyor.
Uzun çalışma sürelerine rağmen ekiplerin tuvalet, dinlenme ve yemek ihtiyaçlarına yönelik yeterli düzenlemeler yapılmamış durumda. Her gün çalışan şoförlerin hiç izin kullanamaması, ek ödemelerden yararlanamayanların bulunması dikkat çekilen sorunlar arasında yer aldı.
Yine hangi algoritmanın uygulanacağının belirsiz olması, verilerin şeffaf olmaması, anlaşılmaması gibi problemleri filyasyon ekiplerinin farklı zorlukları olarak aktarıldı.
Raporda, geçici sağlık merkezlerinin kurulması, düzenli eğitim verilmesi, çalışma şartlarının iyileştirilmesi, hastaların bilgilendirilmesine yönelik pratik önerilerde bulunuldu.
